வளர்ச்சியை முன் நிறுத்தியே பிரதமர் நரேந்திரமோடி ஆட்சியைப் பிடித்தார். இந்தியாவின் உயர்வகுப்பு, வர்த்தக ஆதரவு, உயர்வகுப்பு தாராளமயக் கொள்கையினர் மற்றும் நடுத்தர வருவாய்க்குழுவினரால் இந்தியப் பொருளாதாரம் 2-வது காங்கிரஸ் ஆட்சி யின்போது ஏற்பட்ட பாதிப்பிலிருந்து மீட்டெடுப்பார் என்று எதிர்பார்த்தனர். ஆனால், கடந்த 8 ஆண்டுஆட்சிக் காலத்தில் முற்றிலும் எதிர் மாறாக நடை பெற்றுள்ளது. இப்போது மோடி அரசாங்கம் வருவாய் சமமின்மை சிதைந்த தொழிலாளர் சந்தைகள் மற்றும் வேலையில்லாத் திண்டாட்டத்தால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது என்று தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.
ஓ.பி .ஜிண்டால் உலகப் பல்கலைக் கழகத்தில் பொருளாதாரத் துணைப் பேராசிரியராகவும், தாராளமய கலைகள் மற்றும் மனிதாபிமானத்திற்கான ஜிண்டால் கல்லூரியின் புதிய பொருளாதாரக் கல்விமையத்தின் இயக்கு நராகவும் இருக்கும் தீபன் ஹு மோகன் எழுதியுள்ள அந்தக் கட்டுரையில், ‘எடுத்த எடுப்பிலேயே மோடி வளர்ச்சியின் பிரச்சாரத்தின் மூலமே, உயர்ந்த வளர்ச்சியை ஏற்படுத்தக் கூடியவர். கடுமையான சீர் திருத்தங்களைச் செய்யக் கூடியவர் என்ற அடிப்படையிலேயே பதவிக்கு வந்தார். ஆனால், அதற்குமாறான நிலைமையே ஏற்பட்டுள்ளது’ என்று தொடக்கத்திலேயே தெரிவித்து விட்டார்.
அவர் மேலும் கூறியிருப்பதாவது:-
பிரதமர் நரேந்திர மோடி மே26ஆம் தேதி பிரதமர் பதவியில் 8 ஆண்டுகளை நிறைவு செய்துவிட்டார். அவருடைய பொருளாதார சாதனைகள் பற்றியும், மன்மோகன்சிங் தலைமையிலான 2004 முதல் 2014 வரையிலான காங்கிரஸ் அரசாங்கத்தோடு ஒப்பிட்டும் விவா தங்கள் நடைபெற்று வருகின்றன. இந்தக் கட்டுரையாளர் போன்ற சிலர் வரலாற்று விளக்கத்தைச் சொல்லும் அரசியல் மூலம் மோடி அரசாங்கத்தின் தேர்தல் ரீதியான வெற்றிகள் கடந்த 8 ஆண்டுகளாக அதிக ரித்து உள்ளன. ஆனால், இந்தியாவின் உலகளாவிய பொருளாதாரச் செயல்பாடுகள் தொடர்ந்து மோசமடைந்தே வந்தன.
மன்மோகன் சிங் மற்றும் நரேந்திர மோடியின் ஆட்சிக் காலங்களில் ஏற்பட்ட பொருளாதாரச் செயல்பாடுகளை ஒப்பிட முடியுமா? மே மாதம் 27 ஆம் தேதி நடைபெற்ற தொலைக்காட்சி விவாதத்தில் பொருளாதாரவாதிகளான கவுசிக்பாசுவும், அரவிந்த் பிரிக்சிரியாவும் இந்தக் கோள்வியை எழுப்பினர்.
வேலையில்லாத் திண்டாட்டம்!
பாசு வாதிட்டபோது, 2016-க்குப் பிறகு, பொருளாதார வளர்ச்சி தொடர்ந்து குறைந்து வந்தது. அதற்கு அடையாளமாக முதலீட்டுக்கும் நாட்டின் மொத்த உள் நாட்டுஉற்பத்திக்கும் இடையிலான விகிதமும், சிறு மற்றும் நடுத்தரத் தொழிற்சாலைகளும் மிகக் குறைந்த வேலைவாய்ப்புகளையே அளித்ததால் இளைஞர் வேலையில்லாத் திண்டாட்டம் அதிகரித்து இருந்தது. அதேசமயம், இந்தியாவின் சமூகக் கட்டமைப்பு சிக்கலிலிருந்து விடுவிப்பதாக இருந்தது. ஆனால், பொருளாதார எதிர்காலம் மிகவும் நிச்சயமற்றதாக இருந்தது என்று குறிப்பிட்டார்.
இந்தப் பின்னணியில் வளர்ச்சி பற்றிய புள்ளி விபரங்களும் உலகளாவிய பொருளாதார நிலைகளும் இரண்டு ஆட்சிக் காலங்களிலும் 2004 - 14 வரை மன்மோகன் சிங் ஆட்சிக் காலத்திலும், 2014 - 22 வரை மோடி ஆட்சி காலத்திலும் இருந்த புள்ளி விவரங்கள் முக்கியமானவையாகும். இங்கே சில எச்சரிக்கைகள் உள்ளன. 2004 - 09 இடையிலான முதல் ஐக்கிய முற்போக்குக் கூட்டணி அரசின் செயல்பாடு, 2009 - 14 அதன் இரண்டாவது ஆட்சிக் காலத்தைவிடச் சிறப்பானதாக இருந்தது.
மேலும், 2004-22 ஆண்டுகளுக்கு இடையிலான உலகளாவிய பொருளாதாரப் புள்ளி விபரங்கள்எந்த அரசியல் கட்சிக்கும் சாதகமாக இல்லாதபடி தனியாக வைக்கப்பட வேண்டும். சிறந்ததைத் தேர்ந்தெடுக்கும் புள்ளி விபரங்கள் மாதிரிகளின் முன்னுரிமையை விருப்பத்திற்கு ஏற்ப ஒப்பிட்டுப்பார்க்க எளிதாக உள்ளது. இங்கே எண்களை மட் டுமே பார்த்து விட்டு நிலைமைகளைப் புரிந்து கொள் வேண்டும்.
பொருளாதார வளர்ச்சி!
இந்தியாவின் வருடாந்திர வளர்ச்சி விகிதம் உலக வங்கி புள்ளி விபரத்தின் படி 2009 - 2021 வரை கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. 2004-14 வரையில் உலகில் மாபெரும் பொருளாதார வீழ்ச்சி காலமான 2007 - 08 -ஐப் பார்த்து ஒரு சராசரியான வளர்ச்சி விகிதமாக சுமார் 7.5 முதல் 8 சதவிகிதம் வரை மன்மோகன் சிங் ஆட்சிக் காலத்தில் இருந்தது. மீண்டும் அரசாங்கம் தன்னுடைய 2-ஆவது ஆட்சிக் காலத்தைவிட முதல் ஆட்சிக் காலத்தில் சிறப்பாகச் செயல்பட்டது. ஆண்டுக்கு 6 சதவிகிதத்துக்கு மேலான வருடாந்தர வளர்ச்சி 2016 வரை தொடர்ந்தது. அதன் பிறகுவளர்ச்சி சரியத் தொடங்கியது.
நரேந்திரமோடி ஆட்சிப் பொறுப்பு ஏற்ற 2 ஆண்டுகளுக்குப்பிறகு 2016 நவம்பர் ஒரே இரவில் ரூ.500 மற்றும் ரூ.1000 ரூபாய் நோட்டுகள் செல்லாது என்று அறிவித்ததை அதிர்ச்சிகரமான பண மதிப்பிழப்பிற்குப் பிறகு வளர்ச்சிச் சக்கரம் பாதிக்கப்பட்டது. அது 2016க்கு முந்தைய நிலையை எட்டுவதில் தோல்வியடைந்து விட்டது. 2020-ல் கோவில்களுக்கான முழு அடைப்பு ஏற்பட்ட பிறகு இந்தியாவின் வளர்ச்சி விகிதம் 2020 - 21-ல் 7.3 சதவிகிதத்திற்கு ஒப்பந்தமளிக்கப்பட்டது. கணக்குரீதியின் சாதகமான வளர்ச்சி 8.9 சதவிகிதம் வரை 2021-ல் குறிப்பிடப்பட்டாலும், வருடாந்திர நம்பிக்கைக்குரிய 8 சத விகிதத்தை எட்டுவதற்கு பொருளாதாரம் இன்னும் பல ஆண்டுகளுக்கு அதன் பலன்களை பகிர்ந்தளிக்கும் நிலையை உணர்வதற்கு செயல்பட வேண்டும்.
இந்த குறிப்பிடத்தக்க 8 சதவிகிதத்திற்கு மேற்பட்ட உயர் வளர்ச்சிவிகிதத்தை பனகிரியா “தள்ளும்சக்தியின் விளைவால்” ஏற்பட்டதால் உருவாக்கப்பட்டதாகத் தெரிவித்துள்ளார். இந்த முறை தாழ் நிலையில் உள்ள வகுப்பினரின் வருமானங்கள் உயர்வதை அனுமதிக்கவும், மேல் நோக்கிய நகர்வுகளை உணரச் செய்யவும் அனுமதிப்பதாகவும் தெரிவித்துள்ளார். இந்தத் தள்ளும் விளைவு இப் போது ஒரு தொலை தூர இலக்காகத் தோற்றுகிறது என்றும் கூறியுள்ளார்.
மொத்த நிரந்தர முதலீடு அமைப்பு!
உருவாக்கமும் முதலீடு என்று அழைக்கப்படுகிறது. இது உற்பத்தி செய்யப்பட்ட சொத்துக்கள் உற்பத்தியாளர்களால் தங்களுடைய சொந்தப்பயன் பாட்டுக்காக உற்பத்தி செய்யப்படும் இத்தகைய சொத்துக்களில் செலவுகளைக் கழித்துவிட்டு கணக்கிடப்படுகிறது. கடன் பற்றிய உலக வங்கி புள்ளி விவரம் 2004 - 12 வரையிலான காலத்தில் மொத்த நிரந்தர முதலீட்டு உருவாக்கம் தனியார் துறையால் செய்யப்பட்டவை ஏற்ற - இறக்கத்தோடு இருந்தபோதிலும் இன்னமும் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் சராசரியாக 24 சதவீதத்துக்கு மேல் உள்ளது. 2012 முதல் மொத்த நிரந்தர முதலீடு உருவாக்கம் நிலையாக 2015 வரை குறைந்து 26.5லிருந்து 21 சதவீதத்துக்கு வந்தது. பின்னர் அதுதட்டை நிலைக்கு வந்தது. 2018-ல் தான் லேசாக 22 சதவீதத்துக்கு உயர்ந்தது. நிதி வளர்ச்சிக்கு முதலீட்டில் ஒரு நிலையான உயர்வு ஏற்பட வேண்டும். இது பொருளாதார வளர்ச்சியின் எந்த நிலையாக இருந்தாலும் நிதிவளர்ச்சிக்கு முக்கியமானதாகும்.
ஒரு குறைவான மொத்த நிரந்தர முதலீடு உருவாக்கம் தனியார் துறையில் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்திக்கான சதவீதம் தாழ்வான முதலீட்டு நிலையைப் பிரதிபலிக்கிறது. அது தனியார் துறை ஆலைகளின் உற்பத்தியை உயர்த்தும் இலக்குகளில் பாதிப்பை ஏற்படுத்துகிறது. அது ஒரு தேசத்தின் நடப்பு அல்லது எதிர்கால வளர்ச்சி முன்னேற்றங் களில் உள்நாட்டு தனியார் துறையில் குறைந்த அளவிலான நம் பிக்கையைப் பிரதிபலிக்கிறது. இது மோடி அரசாங்கத்தின் தற்போது சீர்படுத்துவதற்கும் முன்னெடுத்துச் செல்வதற்கும் மிகப் பெரிய கவலையாகத் தொடர்ந்து இருந்து வருகிறது. இதுவரை எட்டு ஆண்டுகளில் உள்நாட்டு மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி விகிதத்தின் அடிப்படையில் சீர்படுத்துவ தற்கு அமைப்பு ஒன்றை உறுதி செய்வதால் தோல்வி அடைந்து வருகிறது.
வேலைவாய்ப்பு எண்ணிக்கைகள்!
2004 - 2022 வரை இந்தியாவின் வேலைவாய்ப்புத் தோற்றத்தைப் புரிந்து கொள்வதற்கான இரண்டு முக்கியமான அடையாளங்கள் உள்ளன. ஒன்று வேலையில்லாத் திண்டாட்ட விகிதம், ஒட்டு மொத்த மக்கள் தொகையின் சதவிகிதமான மதிப்பிடப்படுவது; இரண்டாவது மக்கள் தொகைக்கான வேலைவாய்ப்பு விகிதம். சதவீதத்தில் இரண்டு அடையாளங்களுமே பார்க்கப்பட வேண்டும். ஏனெனில் வேலையில்லாத் திண்டாட்ட விகிதத்தை மட்டுமே கணக்கிடுவது தவறான வழிகாட்டி. ஒட்டு மொத்த வேலை வாய்ப்பைப் பாதித்து விடும். அதிலும், குறிப்பாக இந்தியா போன்ற சிதையுண்ட தொழிலாளர் சந்தை உள்ள இடங்களில்பாதிப்பை ஏற்படுத்திவிடும்.
கால அளவிலான தொழிலாளர் சக்தி கணக்கெடுப்புப் புள்ளி விவரம் 2021 ஜனவரி - மார்ச் காலத்திற்கு கடந்த ஆண்டு நவம்பர் மாதம் வெளியிடப்பட்டது. அது அந்த காலாண்டுக் காலத்தில் 2020 ஆம் ஆண்டில் கோவிட் - 19 நிலைக்கு முந்தைய நிலைக்கு நெருக்கமாக இருந்ததாக காட்டியது. இந்தக் கட்டுரையாளர் 2020-ல் சுட்டிக்காட்டியது போல், பெண்களே தொற்று நோய்க் காலத் தாக்குதலைத் தாங்கிக் கொண்டனர். ஆண்களுக்கு 2021 ஆம் ஆண்டின் ஜனவரி - மார்ச் காலத்திற்கான வேலையில்லாத் திண்டாட்ட விகிதம் அதற்கு முந்தைய ஆண்டில் காலாண்டு விகிதத்திற்கு இணையாக இருந்தது.
பெண்களுக்கு 2021 ஜனவரி - மார்ச் காலத் திற்கு 11.8 சதவிகிதமாக இருந்தது முந்தைய ஆண்டின் காலாண்டின் அது 10.6 சதவிகிதமாக இருந்தது. மொத்தமாக பார்க்கையில் வேலையில்லாத் திண்டாட்ட விகிதம் அதன் எல்லைகளுக்குள் அடங்கக் கூடியது. 2021 டிசம்பரில் வேலையில்லாத் திண்டாட்ட விகிதம் 79.29 விகிதமாக இருந்தது. இதன் பொருள் மீதமிருந்த 92.1 சதவிகிதம் பேரும் வேலை இல்லாமல் இருந்தார்கள் என்று பொருள் அல்ல அல்லது வேலை வாய்ப்பு வயதில் இருந்த 92.1 சதவிகிதம் பேரும் வேலையில் இருந் தார்கள் என்றும் பொருள் அல்ல.
வேலையில்லாத் திண்டாட்ட விகிதம் உழைக்கும் வயது, மக்கள் தொகையில் வேலை பெற விரும்பு கிறவர்கள் வேலையையோ, வேலை மூலம் ஆதாயத்தையோ பெறவிரும்பினார்கள். ஆனால் வேலையை பெற விரும்பவில்லை. வேலையில்லாத் திண்டாட்ட விகிதம் கணக் கில் எடுத்துக் கொள்ளப் படக்கூடாது. அதில் வேலை செய்ய விரும்பாதவர்கள் வேலை செய்ய முயற்சிக்காதவர்கள் வரமாட்டார்கள். வேலை வாய்ப்பு - மக்கள் தொகை விகிதம் உலக அளவில் பயளுள்ள அடையாளமாகும். மொத்த உழைக்கும் மக்கள் தொகை எண்ணிக்கையில் வேலை பெற்றவர்கள் விகிதத்தை அது கணக்கிடுகிறது.
உலக வங்கிப் புள்ளி விவரம்!
இந்தியாவின் தொற்று நோய் முடக்கக் காலத்திற்கு முந்தைய வேலை வாய்ப்பு - மக்கள் தொகை விகிதம் 43 சதவிகிதம் என்று உலக விகிதமான 2020ஆம் ஆண்டின் 55சத விகிதத்தைவிட குறைவானது என்று உலக வங்கிப் புள்ளி விபரம் கூறுகிறது. வேலை வாய்ப்பு விகிதம் வங்க தேசத்தில் 53 சதவிகித மாக இருந்தது. சீனாவில் இது சுமார் 63 சதவிகிதத் துக்கு நெருக்கமாக இருந் தது.
இந்தியப் பொருளாதார மேற்பார்வை மையத்தின் மதிப்பீட்டின்படிவேலைவாய்ப்பு - மக்கள் தொகைவிகிதம் 38 சதவிகிதத்திற்குகுறைவாக இருந்தது. இது என்னபிரதிபலிக்கிறது என்றால், ஒரு நீண்டகாலத்திற்கான உழைக்கும் வயதுமக்க ளுக்கான நல்ல தரமானவேலைவாய்ப்புகள் ஆண்டு தோறும்தொழிலாளர் சக்தியில், இணை பவர்களுக்கு ஏற்படுத்தப் படுவதில்லை.இந்த விகிதம் ஆண்டுதோறும்உயர்ந்து வருகிறது.
தொற்று முடக்கக் காலத்தில் கூட!
அதேநேரத்தில் கிராமப்புற இந்தியாவில் கிராமப்புற வேலை வாய்ப்பு உறுதித் திட்டத்தில் மகாத்மாகாந்தி தேசிய கிராமப்புற வேலை வாய்ப்பு உறுதிச் சட்டம் கிராமப்புற மக்களுக்கு 100 நாட்களுக்கு 2021 ஆம் ஆண்டின் இரண்டாவது பாதியில் பொருளாதார நடவடிக்கைகள் குறைவாக இருந்தபோதிலும் - அதிகமானதாகவே இருந்தது. வேலை வாய்ப்பு உறுதித் திட்டத்தின் கீழ் பெறப் படும் வேலை வீழ்ச்சியாகவோ பாதுகாப்பு விலையாகவோ பார்க்கப்படுகிறது.
வேலைவாய்ப்பு உறுதித் திட்டத்திற்கு போதுமான அளவுக்கு ஒதுக்கப்படாத நிதிநிலை அறிக்கைகள் மாநிலங்க ளுக்கு போதுமான வேலை வாய்ப்புகளை வேறு வாய்ப்புகள் இல்லாத பகுதிகளில் அளிக்க முடியாத நிலையை மாநி லங்களுக்கு ஏற்படுத்துகின்றன.
மன்மோகன்சிங் ஆட்சிக்காலம்!
மன்மோகன்சிங் ஆட்சிக் காலத்தில் இரண்டு முறைகளிலுமே அரசாங்கம் கிராம வேலை வாய்ப்பு உறுதித் திட்டத்திற்கு வேலை அடிப்படையிலான சமூகப் பாதுகாப்பைப் பணியாளர்களுக்கு வழங்கியது.
ஐக்கிய முற்போக்குக் கூட்டணி ஆட்சியுடன் ஒப் பிடும்போது, மோடி அரசின் ஒட்டுமொத்த கிராமப்புற வேலை உறுதித் திட்டத்திற்கான ஒதுக்கீடு அடுத்தடுத்த நிதி நிலை அறிக்கைகளில் குறைக்கப்பட்ட தோடு மாநிலங்களுக்கு பிரித்து வழங்கப்படுவதும் தாமத மானது.இது வேலையில்லாத் திண்டாட்டம் கிராமப்புற மக்களைத் தாக்கியபோது - மிக மோசமாகத்தாக்கிய போது ஏற்பட்டது. மாற்று வேலைவாய்ப்புகள் இல்லாத நேரத்தில், தொற்று முடக்கக்காலத்தில் ஏற்பட்டது போன்று நிலைமை மோசமடைந் தது. அதை ஏற்றுக் கொள்ள அரசு தவறியது.
மோசமான நிலையாகும். கொள்கை முடிவுகள் அடிப்படையில் அதைச் சீர்படுத்த முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட்ட போதும் இந்தப் பிரச்சினை வேலையில்லாத் திட்டாட்டமாக மாற்றியது.
பணவீக்கம்!
நுகர்வோர் விலை பண வீக்கத்தின் அடிப்படையில் மோடி அரசாங்கம் முதல் சில ஆண்டுகளில் மன்மோகன்சிங் அரசின் இரண்டாவது ஆட்சியை விட சிறப்பானதாக இருந்தது. குறிப்பாக மன்மோகன் சிங் ஆட்சியில் பணவீக்கம் இரட்டை இலக்கத்தில் இருந்த 2009 - 2013 ஆம் ஆண்டுக் காலத்தைவிட சிறப்பாக இருந்தது. அப்போது, நுகர்வோர் விலை - விலைஉயர்ந்ததற் கான முக்கியமான காரணம் வெளிச்சக்திகளால் ஏற்பட்ட காரணங்கள் அல்லது எண்ணெய் விலை உயர்வால் ஏற்பட்ட இறக்குமதி பண வீக்கமேயாகும்.
மோடி அரசின் பெரும்பாலான காலங்களில் எண்ணெய் விலைகள் முதல் மற்றும் இரண்டாம் ஆட்சிக் காலங்களிலும் குறைவாகவே இருந்தன. இப்போது எண்ணெய் விலைகள் உயர்ந்துள்ளன. உக்ரைனில் ரஷ்யா ஆக்கிர மித்திருப்பதால் ஏற்பட்டுள் அசாதாரண நிலை காரணமாக அது, உயர்ந்துள்ளது. அது ஒட்டு மொத்த மொத்த விலைப் பட்டியலிலும் நுகர்வோர் விலைப் பட்டியலிலும் வெளிப்படையாகத் தெரிகிறது. எனினும், அத்மானின் பார்த்தாவுக்கு தள்ளியதால் அல்லது சுயசார்பு வர்த்த கப் பாதுகாப்பாளர்களுக்க அதிக அளவிலான வரிகள் சுங்க வரிகள் மூலம் மே 13-ல் கோதுமை ஏற்று மதித் தடை போன்ற தற்காலிக நடவடிக்கைகளாலும் பாதிக்கப்பட்டது. அத்தகைய நடவடிக்கைகள் எதிர்மறையாக நாட்டின் பார்வையையும், நம்ப கத்தன்மையையு உலக அளவில் வர்த்தகத்தில் போட்டி யிடும் தன்மையையும் பாதித்துள்ளது.
அரசு கடன்!
அரசின் கடன் வாங்கும் தன்மை விரிவான வகையில் உள்நாட்டு மொத்த உற்பத்தியில் 72 சதவிகிதமும், 73.6 வரை காங்கிரஸ் கட்சியின் முதலாம் ஆட்சிக் காலத்தில் கட்டுப்படுத்தப்பட்டு இருந்தது. அது காங்கிரசின் இரண்டாவது ஆட்சிக்காலத்தில் மிகவும் குறைந்தது. ஆனால் 2016-க் குப் பிறகு அது படிப்படி யாக உயரத் தொடங்கியது. பணமதிப்பிழப்பிற்குப் பிறகு நிதிப்பற்றாக்குறையில் அதிகரித்து மோசமான நிலையை எட்டியது. அரசாங்கத்தால் தன்னுடைய சொந்தமாக உருவாக்கப்பட்ட வரியையும், வரி அல்லாத வருவாய்களையும் வசூலிக்க முடியாததால்முதலீடுகள் விற்பனைகளையும் எட்ட முடியாததால் உள்நாட்டு கடன் வாங்கும் நிலை மைக்கு அது பெரும் பாலும் ரிசர்வ் வங்கியால் மேற்கொள்ளப்பட்டது. அது அரசாங்கத்தின் கடன் அளவை உயர்த்தியது.
2022 - 23 ஒன்றிய அரசு நிதிநிலை அறிக்கையில் ஒன்றிய அரசு மொத்த உள் நாட்டு உற்பத்தியில் 6.9 சதவிகிதம் நிதிப்பற்றாக்குறை இருந்தது. 2021 - 22-ல் 6.4 சதவிகிதமாகவும், 2022 - 23-ல் 6.4 சதவிதமாகவும் இருந்தது. அரசு போக்குவரத்தி லும் உள் கட்டமைப்பு வசதிகளிலும் திட்டங்களின் கட்டுமானங்களிலும் செலவுகளை அதிகமாகச் செய்ய திட்டமிட்டது.
இந்த நிதி பற்றாக்குறையை 2025 -26-ல் 45 சதவிகித மாகக் குறைக்கஅது திட்டமிட்டது. சமூகத் துறையிலான செலவு களிலுமாகக் குறைக்கப்பட்டது. கடன் பற்றாக்குறை அளவு அதிகரித்ததால் அந்த நிலை ஏற்பட்டது. அரசின் மொத்த செலவு 39.45டிரில்லியன் ரூபாயாக 2020 - 23- ல் இருந் தது அதில் 480 பில்லியன் ரூபாய் வீட்டு வசதிக்காக ஒதுக்கப்பட்டது. 195 பில்லி யன் சூரிய சக்தி மின்சாரத் திற்காகவும், 200 பில்லியன் ரூபாய் நெடுஞ்சாலைத்துறை விரிவாக்கத்திற்காக வும் ஆகும்.
நாம் என்ன கற்கிறோம்?
இந்தியாவின் மிகச் சிறந்த உலகளாவிய பொருளாதார வளர்ச்சி செயல் பாடு 2002 - 11 ஆம் ஆண் டுக் காலத்தில் ஏற்பட்டது இதில் அடல்பிகாரி வாஜ்பாயின் கடைசி 2 ஆண்டுகளும் - காங்கிரஸ் ஆட்சிக் காலத்தின் முதல் ஏழு ஆண்டுகளும் அடக்கம். சீர் திருத்தங்களைப் புகுத்துவது கடினமாக இருந்த தால் கொள்கை வீழ்ச்சிகளும் ஏற்பட்டன. மோடியின் ஆட்சிக்கு எழுச்சி அடைந்த நிலை வளர்ச்சி அடிப்படையில் தான் அமைந்தது. அதிக வளர்ச்சியைக் கொடுத்து சீர்திருத்தங்கள் மூலம் எடுத்துச் செல்லக்கூடியவர் யார்? என்ற கணக்கில் பெரும்பாலான இந்தியாவின் உயர்நிலை, வர்த்தக ஆதரவு வகுப்புகள் உயர் வகுப்பு தாராளமயக் கொள்கையின் மற்றும் நடுத்தர வர்க்கக் குழுக்கள் பொருளாதாரம் சீர்படுத்தப்படும் என்ற நம்பிக்கையில் மோடியை ஆதரித்தன. ஆனால், என்ன நடந்தது என்றால் முற்றிலும் நேர்மாறானது.
பண மதிப்பிழப்பு பொருளாதாரத்தின் அடிப் படையையே, பந்தயத்தில் ஓடும் காரின் சக்கரத்தைத் துப்பாக்கியால் சுட்டது போல் தகர்த்ததும், ஒன்றிய அரசுக்கும் - மாநிலங்களுக்கும் இடையிலான உறவு இப்போது மோசமடைந்தது. 2016-க்கும் பிற்பட்ட காலத்தில் அனைத்து உலகளாவிய பொருளாதாரத் தின் அனைத்து நிலைகளிலும் நிலைமைகள் மோசமடைந்து வருகின்றன.
ஆளும் கட்சியின் அரசியல் குழப்பம் சிறு பான்மையினருக்கு எதிராக வகுப்புவாத வெறுப்பைத் தூண்டி விடுவதும், சமூக நம்பிக்கையைச் சிதைத்துவிட்டது. சிறப்பான பொருளாதார நடவடிக்கைகள் மூலம் நிலை பெற்றிடவே இன்றி யமையாத அம்சமான சமூக நம்பிக்கை சிதைக்கப்பட்டு விட்டது. கூடுதலாக, உயர் வளர்ச்சிப்பாதையை உறுதி செய்யவும், சமுதா யத்தை ஒன்றுபடுத்தவும் மோடி அரசு குறிப்பிடத்தக்க நடுத்தர முதல் நடுத்தர கால அளவிலான மூன்று சவால்களைச் சந்தித்து வருகிறது. அவை வருவாய் சமநிலையின்மை, சிதைக் கப்பட்டத் தொழிலாளர் சந்தைகள் மற்றும் வேலையில்லாத் திண்டாட்டம்.
இவையெல்லாம் இந்தியாவின் சிக்கலான வேலையின்மை, குறைந்த வேலை, ஒப்பந்தங்கள் மற்றும் அதிக படித்த இளைஞர்களிடையே அதிக அளவிலான வேலை யில்லாத் திண்டாட்டம்ஆகியவற்றுடன் இணைக் கப்பட்டுள்ளன. எல்லா அடையாளங்களிலும் மற்ற எழுச்சி பெறும் சக்திகளுடன் ஒப்பிடும்போது, நமது நாட்டின் செயல்பாடுகள் மோசமாக உள்ளன” எனத் தெரிவித்துள்ளனர்.